Adriaan ... tien jaar later

Hoe verwerk je de dood van een geliefd iemand, van je eigen kind? Op 28 april 1990 stierf Adriaan... op een mooie lentemorgen, in volle paastijd, plots en totaal onverwacht. Hij was net twee jaar geworden. In dit boek blikt Sabine Van Huffel terug op de eerste tien jaar na het overlijden van haar zoontje en verhaalt ze hoe zijzelf als moeder dit ingrijpend gebeuren beleefd en verwerkt heeft vanuit haar persoonlijk verrijzenisgeloof. Aan de hand van dagboekuittrekstels, hier gebundeld in elf hoofdstukken, beschrijft zij haar ervaringen omtrent Adriaans dood, van jaar tot jaar, en de evolutie in haar eigen gevoelens en denken. Doorheen dit verwerkingsproces groeit ook haar geloofsvisie, een kijk op leven en dood waarin haar verrijzenisgeloof concrete gestalte kreeg. Via deze weg wil zij lezers laten delen in haar ervaringen en hen tot troost, herkenning en steun zijn bij het verwerken van het verlies van een geliefd iemand door hen wegen, ideeën, ... aan te bieden waarin ze zich herkennen zodat ook zij op hun beurt mogen ervaren dat hun geliefde niet dood is maar verder leeft als bron van liefde... over de dood heen.